ذکر نوحه وفات حضرت ام البنین سلام‌الله‌علیها
ای مظهرِ حقّ الیقین، یاسمن بهشت دین بانوی عزّت و ادب، یارِ امیرُالمـؤمنین با حبّ آل فاطمه، حسین حسین وِردِ تو بود در یاریِ دین خدا، عباسْ شاگرد تو بود یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ بانو نگشته‌ای جدا، یک لحظه از دین خدا در مدح تو این بس که زد، زینب تو را مادر صدا ای که به شور و شوق دوست، شعر شرافت خوانده‌ای برای یاریِ حسین، عباس پَـروَرانده‌ای یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ ز غربت کرببلا، گرچه به قلبت غم رسید عباس شد شهید و تو، در پیش زهرا رو سپید چه ضربه‌ها از دشمنان، بر شاخه‌های یاس خورد آه از دمی که تیر کین، بر سینۀ عباس خورد یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ هم آسمان و هم زمین، بر روضه‌هایش گریه کرد بجای تو در علقمه، زهرا برایش گریه کرد کنار نهرِ علقـمه، از دار دنیا دیده بست عباس تو با رفتنش، پشت حسین را شکست یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ ای همسر شیر خـدا، برای ما بِنـما دعا تا که شـبـیه شهـدا، شَـویـم اهـلِ کـربـلا به صدق و اخلاص و وفا، ریشه‌کنِ ستم شویم شبیه بچـه‌های تو، مـدافـع حـرم شـویـم یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ یا فاطمه اُمُّ‌البنین؛ عباس تو داده به ما، درس شهامت و شرف مجاهدت در راهِ حق، وَ اعتقاد و هم هدف با پیروی از مکـتبش، لبریز از عنایتیم مثل شـهـیـدان هـمگی، فـداییِ ولایـتـیـم |
